Δεν θα προσπαθήσω να αιτιολογήσω γιατί η Κέρκυρα θεωρείται top πασχαλινός προορισμός. Ακολουθήστε με απλώς σε ένα διαφορετικό οδοιπορικό στα καντούνια της από τη Μεγάλη Πέμπτη μέχρι την Aνάσταση και είναι σίγουρο πως θα πειστείτε από μόνοι σας! Ελάτε να ζήσουμε μέσα στην κατανυκτική και φορτισμένη συγκινησιακά ατμόσφαιρά της ένα αξέχαστο Πάσχα!
ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΚΕΙΜΕΝΟ: TITH BEΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΕΛΕΑΝΝΑ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΘΟΔΩΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ
Σε κανέναν άλλο τόπο δεν βιώνει κανείς τόσο έντονα την ατμόσφαιρα του Πάσχα όσο στην Κέρκυρα. Πουθενά αλλού η εκκλησιαστική λατρεία και η κοσμική Τέχνη δεν συνδυάζονται τόσο επιδέξια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που στη διάρκεια της μεγαλύτερης γιορτής της Ορθοδοξίας τα βλέμματα όλων στρέφονται στην «Κοντέσα του Ιονίου». Δεν αποτελεί επίσης σύμπτωση που εδώ το παρόνομα Λαμπρή ή Λαμπριά της συγκεκριμένης γιορτής αποκτά σάρκα και οστά μέσα από τον επίσημο και εξαιρετικά εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίο βιώνεται. Τόσο τα τοπικά έθιμα, γνωστά τοις πάσι για την κατανυκτική τους ατμόσφαιρα, όσο και οι έντονες επιδράσεις από το εξωτερικό στο νησί, καθιστούν την Κέρκυρα πόλο έλξης επισκεπτών από όλον τον κόσμο. Παρόλο που έθιμα και εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα και στα χωριά, τις συγκεκριμένες μέρες το ενδιαφέρον μονοπωλεί η Παλιά Πόλη, με τα υπέροχα στενά της καντούνια και το Λιστόν (οι χαρακτηριστικές καμάρες του θυμίζουν τη Rue de Rivoli του Παρισιού), όπου οι εκδηλώσεις του εορτασμού του Πάσχα φτάνουν στο απόγειό τους! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που είχα την ευκαιρία να κάνω Πάσχα στην Κέρκυρα αρκετές χρονιές και σας προτείνω να με ακολουθήσετε πιστά σε μια γιορτή... διαφορετική από τις άλλες.
Εν αρχή ην η Μεγάλη Εβδομάδα!
Τα πασχαλιάτικα έθιμα ξεκινούν από την Κυριακή των Βαΐων και κορυφώνονται την ημέρα της Ανάστασης. Δυστυχώς, λόγω εργασίας, φτάνω κάθε φορά στο νησί τη Μεγάλη Πέμπτη, μέρα κατά την οποία η Κέρκυρα έχει μπει ήδη στην τελική ευθεία για τις εορταστικές εκδηλώσεις. Είναι, ωστόσο, για μένα μια ευκαιρία, πριν ακόμα ο κόσμος πλημμυρίσει τους δρόμους της Παλιάς Πόλης, να ξαναθυμηθώ τις ομορφιές της Πίνιας, όπως ονομάζεται το παλιό εμπορικό κέντρο της πόλης, να χαθώ στα δρομάκια, να ανακαλύψω... Ανάμεσα στο Παλιό και το Νέο Φρούριο, η Παλιά Πόλη, που κατέχει μια θέση ανάμεσα στα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, σε καλεί να χαθείς χωρίς πυξίδα. Τα μικρά σοκάκια με τις απλωμένες μπουγάδες και τα υπέροχα παλιά κτήρια -πιο έντονα στην περιοχή Καμπιέλο όσο και στην Πόρτα Ρεμούνδα- παραπέμπουν σε εικόνες νότιας Ιταλίας, ενώ σε κάθε γωνιά τους επιφυλάσσουν ευχάριστες εκπλήξεις. Το ίδιο όμως εντυπωσιακοί είναι και οι μεγάλοι πεζόδρομοι της Νικηφόρου Θεοτόκη, της Ευγένιου Βουλγάρεως, όπως και η κάθετή τους, η Καποδιστρίου, που ενδείκνυνται για χάζι στα εμπορικά μαγαζιά και τις φανταχτερές βιτρίνες. Στη διάρκεια της σύντομής μου βόλτας, οι μουσικές από τις τελευταίες πρόβες των Φιλαρμονικών με συνοδεύουν προκαλώντας δέος, άλλοτε με τα χαρμόσυνα και άλλοτε τα πένθιμα εμβατήριά τους. Το απόγευμα και αφού έχω ήδη ιχνηλατήσει όλο σχεδόν το ιστορικό κέντρο -δεν είναι μεγάλο, μη νομίζετε- είναι μια καλή ευκαιρία να φτάσω μέχρι την Πλατεία Δημαρχείου, και πιο συγκεκριμένα στην καθολική μητρόπολη, για πάρω μια γεύση από μια τελετή (την Ακολουθία του Νιπτήρος) που τηρείται απαρέγκλιτα χρόνια τώρα. Γύρω στις 20:00 και μετά τους καθιερωμένους ψαλμούς, ο Αρχιεπίσκοπος, αφού βγάλει τα άμφιά του, γονατίζει και πλένει τα πόδια δώδεκα άνηβων παιδιών. Καμιά περιγραφή, όσο ατμοσφαιρική και λεπτομερής κι αν είναι, δεν μπορεί να αποδώσει επακριβώς τις εικόνες που αιχμαλωτίζονται μέσα σου!
Μεγάλη Παρασκευή
Στην Κέρκυρα, όπως άλλωστε και σε όλη την Ελλάδα, η Μεγάλη Παρασκευή είναι αφιερωμένη στην περιφορά των Επιταφίων. Μόνο που εδώ η παρουσία των Φιλαρμονικών και των χορωδιών των χιλιάδων Κερκυραίων και επισκεπτών δίνει μια διαφορετική διάσταση. Το πρωί είναι ελεύθερο για βόλτες στα καντούνια, στο Καμπιέλο -την παλαιότερη συνοικία της Κέρκυρας- και στην Κοφινέτα -στην πλατεία κοντά στο παλάτι του Αγ. Μιχαήλ και Γεωργίου. Επίσης είναι μια καλή στιγμή να επισκεφθείτε το Νέο και το Παλαιό Φρούριο και -γιατί όχι- να πάτε μέχρι το Αχίλλειον και το Μον Ρεπο, λίγο έξω από την πόλη για να δείτε το θερινό ησυχαστήριο της πριγκίπισσας Σίσσυ και τους βασιλικούς κήπους αντίστοιχα. Επιστροφή γρήγορα το μεσημέρι στο Λιστόν -να έχετε υπόψη σας ότι θα δυσκολευτείτε να παρκάρετε- και γρήγορα για το πολυπόθητο τραπέζι σε κάποιο από τα cafes κάτω από τις χαρακτηριστικές καμάρες (το Libro d' Οro είναι μια πολύ καλή επιλογή), για να δείτε από εκεί τους Επιταφίους όλων των εκκλησιών να περνούν από μπροστά σας. Οι ντόπιοι και οι προνοητικοί επισκέπτες, για να καταλάβετε, πιάνουν από νωρίς ένα τραπέζι σε κάποιο από τα πολλά cafes. Όσο περνάει η ώρα, η πλατεία γεμίζει κόσμο και τα τραπεζάκια γίνονται αντικείμενο... πόθου. Μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που κάνουν «βάρδιες» με τις παρέες του καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας με σκοπό να μην τα χάσουν. Η κυκλοφορία «μπουκώνει» τους γύρω δρόμους, ενώ τα τηλεοπτικά συνεργεία, που καταφτάνουν για να καλύψουν το γεγονός, ετοιμάζονται για τη μεγάλη στιγμή. Εκείνες τις ώρες είναι καλύτερα να αποφύγετε τις βόλτες στην Παλιά Πόλη, καθώς δημιουργείται πραγματικό ένα κομφούζιο, κάτι που θα το αντιληφθείτε ειδικά αν τύχει και πέσετε πάνω σε μια από τις λιτανείες.
Να 'μαι κι εγώ μπροστά στο Λιστόν να θαυμάζω τους στολισμένους με άνθη Επιταφίους που περνούν από μπροστά μου, ο καθένας συνοδευόμενος από την μπάντα της εκάστοτε ενορίας, τη χορωδία και φυσικά τους πιστούς (επώνυμους και μη) που κρατούν φλάμπουρα, βενετσιάνικα φαναράκια και μεγάλα κεριά. Τα φανάρια του Λιστόν φέγγουν με ένα μοβ φως. Αυτό βέβαια που όμως όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία είναι να βγει στις 22:00 ο τελευταίος, εκείνος της Μητρόπολης, από την περιοχή Σπηλιά κοντά στο Παλιό Λιμάνι. Τον κρατούν στους ώμους τους ναύτες και ακολουθούν όλοι οι ιερείς της πόλης, ενώ οι τρεις Φιλαρμονικές -Παλαιά, Καποδίστριας και Μάντζαρος- μαγεύουν με τις μελωδίες τους όλους τους παρευρισκομένους. Σύμφωνα με το έθιμο, η Παλαιά Φιλαρμονική παίζει το «Adagio» του Albinoni, η «μπλε» Μάντζαρος εκτελεί τη «Marcia Funebre» του Verdi και η «κόκκινη» Καποδίστριας το πένθιμο εμβατήριο του Chopin και τη «Sventura» του Mariani. Είναι δύσκολο με λόγια να σας περιγράψω τη συγκινησιακή ατμόσφαιρα που κυριαρχεί, ειδικά όταν η περιφορά του Επιταφίου καθηλώνει τους πάντες στο πέρασμά της, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης. Αφού περάσει όλη η πομπή, ο κόσμος διασκορπίζεται στους γύρω δρόμους και τα μπαράκια της Παλιάς Πόλης ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους «πιστούς» της διασκέδασης...
Μεγάλο Σάββατο
Δύσκολο να ξυπνήσεις τόσο νωρίς -κάποιοι πάνε κατευθείαν μετά το ξενύχτι-, αλλά το έθιμο του σεισμού αξίζει πραγματικά αυτή τη θυσία. Πρόκειται για ένα είδος αναπαράστασης του σεισμού που συντάραξε τη Γη την ώρα της Σταύρωσης του Ιησού και λαμβάνει χώρα στις 06:00 στην Παναγία των Ξένων, κοντά στην πλακάδα του Αγίου Σπυρίδωνα -πολιούχου του νησιού. Οι εκκλησιαζόμενοι χτυπούν δυνατά τα στασίδια αλλά και τα πόδια τους στο δάπεδο του ναού, προσομοιάζοντας έτσι το κοσμοϊστορικό γεγονός μετά την Ανάσταση. Για να είμαι ειλικρινής, προτίμησα να κοιμηθώ λίγο παραπάνω για να μπορέσω να ξυπνήσω το πρωί -μετά από λίγες ώρες- και να βρεθώ στις 09:00 στο Λιστόν -και συγκεκριμένα κάτω από το Πεντοφάναρο- για να περιμένω τη λιτανεία της εικόνας και του ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα, που περνάει μαζί με τον Επιτάφιό του. Πρόκειται για τελετή που καθιερώθηκε το 1553, σε εποχή σιτοδείας, όταν ο άγιος έσωσε το νησί από το λοιμό. Δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας! Αν και νωρίς, η κοσμοπλημμύρα σε όλο το ιστορικό κέντρο ξεπερνά κάθε φαντασία! Πιθανότατα οφείλεται στο ότι στην περιφορά συμμετέχουν ταυτόχρονα και οι τρεις Φιλαρμονικές της πόλης, οι οποίες ερμηνεύουν μοναδικά μουσικά έργα. Και μόνο στο άκουσμα του Αμλέτου του Facio από την Παλαιά Φιλαρμονική αλλά και την Ηρωική του Beethoven από τον «Καποδίστρια», θα καταλάβετε το λόγο για τον οποίο αξίζει να θυσιάσει κανείς λίγες ώρες ύπνου. Η μέρα όμως έχει και εντυπωσιακή συνέχεια...
Σπάσιμο μπότηδων
Από μικρή έβλεπα στην τηλεόραση το έθιμο με τις κανάτες και ανέκαθεν μου δημιουργούσε απορία και έντονο θαυμασμό. Αντιλαμβάνεστε με τι ανυπομονησία περίμενα λοιπόν τη συγκεκριμένη μέρα. Τα φλας είναι όλα στραμμένα στο σπάσιμο των μπότηδων (κανάτες με στενό στόμιο και χερούλια), που λαμβάνει χώρα στις 11:00 σε διάφορα σημεία της πόλης. Με αυτόν τον τρόπο στην Κέρκυρα γιορτάζεται η πρώτη Ανάσταση και πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται κυρίως στη Σπιανάδα. Εκεί, αφού οι αστυνομικοί εκκενώσουν το χώρο κάτω από τα σπίτια, δίνεται το σύνθημα και το νησί κυριολεκτικά... σείεται με τις πιο εντυπωσιακές κανάτες, γεμάτες νερό, να πραγματοποιούν «ελεύθερη πτώση» από τα μπαλκόνια, δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό ήχο με το σπάσιμό τους. Οι κανάτες προκαλούν το θαυμασμό, ενώ πολλές φορές τα σπίτια ανταγωνίζονται για το ποιο θα εμφανίσει την πιο φαντασμαγορική! Μην ξαφνιαστείτε, καθώς με την ολοκλήρωση του εθίμου, οι επισκέπτες τρέχουν να πάρουν κομμάτια από τα σπασμένα δοχεία -θεωρείται πως φέρνουν γούρι- ενώ οι Φιλαρμονικές ξεχύνονται και πάλι στους δρόμους παίζοντας πλέον χαρμόσυνα εμβατήρια. Τότε όλοι τρέχουν στην Πίνια (Πλατεία Βραχλιώτη), όπου αναβιώνει ένα άλλο έθιμο, αυτό της μαστέλας. Πρόκειται για ένα μεγάλο βαρέλι που στολίζουν με μυρτιές και κορδέλες και στο οποίο τις προηγούμενες μέρες οι περαστικοί ρίχνουν κέρματα. Με την πρώτη καμπάνα της Ανάστασης, κάποιος μπαίνει μέσα για να τα μαζέψει. Παλιότερα αυτός που στριμωχνόταν δεν ήταν εθελοντής, αλλά ένας περαστικός που τον έριχναν... με το ζόρι! Εδώ κάπου ολοκληρώνονται τα έθιμα της ημέρας κι ο κόσμος βρίσκει ευκαιρία να ξεχυθεί πλέον ανέμελος στα καντούνια για βόλτες, επισκέψεις σε αξιοθέατα και να απολαύσει μια παγωμένη τσιτσιμπίρα (αγγλικό αεριούχο αναψυκτικό με τζίντζερ) σε κάποιο από τα cafes. Αν ανήκετε σε αυτούς που έχουν ξυπνήσει από τα χαράματα, τότε ίσως είναι η κατάλληλη ώρα για έναν σύντομο υπνάκο, γιατί η νύχτα της Ανάστασης, σε λίγες μόλις ώρες, προμηνύεται μεγάλη...
Αναστάσιμη ακολουθία
Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου μόλις έφτασε! Μόνο εδώ πριν από την ορθόδοξη, όποιος θέλει μπορεί να παρακολουθήσει παράλληλα στον Duomo την ακολουθία της Πασχαλινής Αγρυπνίας με τη συνοδεία εκκλησιαστικού οργάνου. Η Ανάσταση ξεκινάει στις 21:00 και ολοκληρώνεται στις 23:00, έτσι ώστε να προλάβετε να φτάσετε στην Άνω Πλατεία, απέναντι από το Παλιό Φρούριο, για να συμμετάσχετε και στην ορθόδοξη. Τη συγκεκριμένη νύχτα οι εκδηλώσεις της Κέρκυρας κορυφώνονται με αίγλη και μεγαλοπρέπεια. Στις 22:00 γίνεται η υποδοχή του Αγίου Φωτός στο Πεντοφάναρο και σιγά σιγά από τα μπαλκόνια των γύρω σπιτιών και των ξενοδοχείων οι προνομιούχοι αντικρίζουν μια εντυπωσιακή εικόνα• μικρές τρεμάμενες φλόγες από χιλιάδες αναμμένα κεράκια καλύπτουν όλη τη Σπιανάδα, ενώ από το κιόσκι στο νότιο τμήμα της (Άνω Πλατεία) ο παπάς τελεί τη λειτουργία. Όσο για την ώρα του «Χριστός Ανέστη»;
Τότε είναι που τα πυροτεχνήματα από το Παλαιό Φρούριο, αλλά και οι κρότοι των βεγγαλικών προσφέρουν ένα συναρπαστικό θέαμα, μεταφέροντας με αυτό τον τρόπο το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Στο πασχαλινό τραπέζι που ακολουθεί, οι παραδοσιακές φογάτσες (τσουρέκια με ένα κόκκινο αυγό στη μέση) τρώγονται μετά μανίας μαζί με τις κολομπίνες (βενετσιάνικης προέλευσης χριστόψωμα σε σχήμα περιστεριού). Από τα τραπέζια των σπιτιών και των εστιατορίων δεν λείπει και η ντόπια παραλλαγή της μαγειρίτσας, που την ονομάζουν τσιλίχουρδα και είναι πεντανόστιμη. Μετά το δείπνο, όλοι δίνουν ραντεβού στα μπαράκια και τα clubs για διασκέδαση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες... Καλό είναι, βέβαια, τέτοιες μέρες που η πόλη «βουλιάζει», να έχετε κάνει κράτηση..
Κυριακή του Πάσχα
Ξημερώνει Κυριακή του Πάσχα. Δεν έχω κοιμηθεί ούτε μία-δύο ώρες, όταν στις 08:00 με ξυπνούν οι μελωδίες από τις Φιλαρμονικές που πραγματοποιούν την περιφορά της εικόνας της Ανάστασης του Κυρίου στις εκκλησίες της πόλης, μεταφέροντας το αναστάσιμο μήνυμα. Το μόνο που σκέφτομαι εκείνη την ώρα είναι να συνεχίσω τον ύπνο μου, αλλά και το πλούσιο κερκυραϊκό πασχαλιάτικο τραπέζι που με περιμένει είναι λόγος να μην καθυστερήσω την προετοιμασία. Εδώ, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, το σούβλισμα του αρνιού εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια κι έτσι δεν αποτελεί μέρος της κερκυραϊκής παράδοσης. Το μεσημέρι της Λαμπρής οι ντόπιοι συνηθίζουν να πηγαίνουν σε φιλικά σπίτια, κυρίως στην εξοχή, όπου τρώνε σούπα αυγολέμονο με 2-3 κρεατικά, ενώ ο οβελίας προτιμάται κυρίως για τη δεύτερη μέρα του Πάσχα. Ιδιαίτερο είναι το έθιμο με τα κόκκινα αυγά, τα τσόφλια των οποίων κολλάνε στις πόρτες ή τα πετάνε στους κήπους για να 'ναι ευλογημένη η σοδειά. Σε ένα τέτοιο υπέροχο σπίτι έγραψα τον δικό μου επίλογό που σηματοδοτούσε ταυτόχρονα και το πέρας των διακοπών για τους χιλιάδες επισκέπτες. Μόνο όσοι έχουν πάρει μια γεύση από το Πάσχα στην Κέρκυρα μπορούν να είναι σίγουροι πως σε κανέναν άλλον τόπο δεν θα βιώσουν τόσο πολύπλευρα και μύχια την ατμόσφαιρα αυτής της μεγάλης χριστιανικής γιορτής!
ευχαριστούμε
http://travelstyle.gr/portal/gr/destination_articles.php?dest_id=0&id=11913
REPORTAZ-TEXT: TITH BELOPOULOUPHOTO: ELEANNA KOURKOULOPOULOU, THEODORE FRAGKOS
In no other place no one experiences so intense atmosphere as Easter in Corfu. Nowhere ecclesiastical worship and secular art not matched so ably. It is no coincidence, moreover, that during the largest celebration of Orthodoxy all eyes turn to the "Countess of Ionian." There is also no coincidence that here the denominator Brilliant brilliant of this celebration takes shape through the official and extremely impressive how experienced. Both the local customs, known to everyone for their solemn atmosphere and the strong influences from outside the island, make Corfu attracts visitors from around the world. Although customs and events taking place in the villages, these days the interest monopolizes the Old Town, with its wonderful narrow alleyways and Liston (the characteristic arches reminiscent of the Rue de Rivoli, Paris), where the events of the celebration of Easter arriving at their peak! I consider myself fortunate to have the opportunity to do Easter in Corfu enough time and I suggest you to follow faithfully in a celebration ... different from the other.In the beginning was the Great Week!The Easter traditions start on Palm Sunday and culminating on the day of Resurrection. Unfortunately, due to work, every time I arrive in the island on Holy Thursday, the day that Corfu has already entered the final stretch for the festivities. It is, however, an opportunity for me, even before people flooded the streets of the Old City to rediscover the beauty of pinions, called as the old commercial center of the city, to get lost in the narrow streets, discover ... Between the Old and New Fortress, the Old City, which holds a place among the UNESCO Heritage of UNESCO, he invites you to get lost without a compass. Small alleyways with hanging washing lines and wonderful old buildings-most noticeably in Kampielo and in-door Remounda refer to pictures southern Italy, while in every corner them by pleasant surprises. But so impressive is the large sidewalks Nikiforos Theotoky, Eugenia Voulgareos as vertical, their Kapodistrioy that are suitable for chazi in commercial shops and fancy storefronts. During my brief walk, the music of the last rehearsals of the Philharmonic accompany causing awe, sometimes with joyful and sometimes the funeral marches them. Afternoon and after I already traced almost the entire historic center-not large, non-think is a good opportunity to get to the Town Hall Square, and more specifically the Catholic diocese, to get a taste of a ceremony (the devine Basin ) kept unswervingly years now. At around 20:00 after the established psalms, Archbishop, after removing the vestments he must kneel and wash feet of twelve prepubertal children. No description, as atmospheric and detailed they are, can not deliver precisely the images captured in!
Good FridayIn Corfu, like in Greece, Great Friday is devoted to the behavior of Epitaphs. Only here the presence of the Philharmonic and the chorus of thousands of visitors Corfu and gives a different dimension. The morning is free for walks in the alleys, in Kampielo-the oldest district of Corfu-in-San Rocco Square near the Palace of St. Michael and St. George. Also it is a good time to visit the New and the Old Fort and-why not-go to the Achillion Palace Mon Repos, just outside the city to see the summer retreat of the Princess Sissi and the royal gardens respectively. Return quickly noon Liston-keep in mind that it will be hard to park-and fast for the coveted table at one of the cafes under the characteristic arches (the Libro d 'ORO is a good choice) to see from where the funeral all the churches to go through before you. Locals and visitors prudent to understand, piano early on a table in one of the many cafes. As time passes, the square fills with people and tables are being ... lust. Indeed there are many who make "shifts" with the gang throughout the day in order not to lose them. The circulation 'boukonei' surrounding streets, while camera crews who arrive to cover the event, getting ready for the big moment. During this time it is best to avoid the rides in Old Town, while creating a real mayhem, which will realize especially if you happen to run into one of the processions.Here I am and I in front of the list admire adorned with flowers epitaphs pass in front of me, each accompanied by the band of each parish, the choir and of course the faithful (famous or not) that keep Banners, Venetian lanterns and large candles. The lanterns of Liston glow with a purple light. This of course but they are all waiting impatiently to get out at 22:00 the last, that of Metropolis from the cave area near the Old Port. Keep him on their shoulders sailors and followed by all priests of the city, while the three bands-Old, Kapodistrias and Mantzaros-enchant with their melodies all attendees. According to custom, the Old Philharmonic plays «Adagio» of Albinoni, the "blue" Mantzaros performs «Marcia Funebre» by Verdi and "red" Kapodistrias the Funeral March of Chopin and «Sventura» of Mariani. It is difficult in words to describe the emotional atmosphere that prevails, especially when the procession of the Epitaph nails everyone in its path, causing a thrill. After passing all the procession, people dispersed to the surrounding streets and bars of Old Town prepares to welcome the 'loyalty' of fun ...
Holy SaturdayHard to wake up so early-some go straight after the nights-but the custom of the earthquake is really worth this sacrifice. It is a kind of representation of the earthquake that shook the earth at the time of the Crucifixion of Jesus and takes place at 06:00 at Our Lady of Strangers, near Plakados St. Spiridon-patron of the island. The church-loud banging the pews and their feet on the floor of the church, thus simulating the momentous event after the Resurrection. To be honest, I preferred to sleep a little longer so I can wake up in the morning and after a few hours-and popping at 0900 Liston-namely under-Pentofanaro to wait for the procession of the image and the sacred relics of St. Spyridon, who passes with his epitaph. This ceremony was established in 1553 in time famine, when the saint saved the island from the plague. You will not believe your eyes! Although early, the crowds around the historic center is beyond imagination! Probably because the conduct involved simultaneously the three bands of the city, which interpret unique musical projects. And only at the sound of Hamlet Facio of the Old Philharmonic and the heroic Beethoven from "Kapodistrias" you'll understand why it is worth sacrificing one a few hours sleep. The day, however, has impressive then ...
Breaking boots
From small saw on TV the custom jugs and always create my amazement and intense admiration. You realize what we impatiently waited that day. The turn signals are all rely on breaking the boots (jugs with a narrow spout and handles), which takes place at 11:00 in various locations. That way Corfu celebrated the first Resurrection and crowd mostly concentrated in Esplanade. There, after the police evacuate the space under the houses, given the slogan and the island literally ... shaken with the most impressive pitchers full of water, make "free fall" from the balconies, creating a deafening sound to break them. The jugs are admirable, and often homes are competing with one displays the most spectacular! Do not be surprised, since the completion of the custom, guests running to get pieces of broken pots-is thought to bring good luck-while bands getting out again on the streets now playing joyfully marches. Then they all run in Pinia (Vrachlioti Square), where revived another tradition, that of mastelas. It is a large barrel that adorn with myrtle and ribbons, in which the previous days passers throwing coins. With the first bell of the Resurrection, someone comes in to pick them up. Previously he was sandwiched volunteer, but a passer who threw ... with force! Here somewhere completed the customs of the day and the world is going to spill over into the alleyways for casual walks, sightseeing and enjoy a frozen tsitsimpira (English carbonated soft drink with ginger) in one of the cafes. If you belong to those who have awakened from the dawn, then maybe it is the right time for a short nap, because the night of the Resurrection, in a few hours, promises great ...
ResurrectionIn the evening of Holy Saturday has just arrived! Only here before orthodox, anyone who wants can attend Duomo parallel to the sequence of the Easter vigil accompanied by organ. The Resurrection starts at 21:00 and ends at 23:00, so to catch you reach the Upper Square, opposite the Old Fort, to join and orthodox. On that night the events of Corfu culminate with splendor and majesty. At 22:00 is the reception of the Holy Fire in Pentofanaro and slowly from the balconies of nearby houses and hotels fronting the privileged a striking image • small shaky flames lit by thousands of candles covering the entire Esplanade and the gazebo in the southern part the (Upper Square) the priest is the function. As for the time of the "Risen Christ"?This is when the fireworks from the Old Fort, and the banging of firecrackers offer a fascinating spectacle, carrying with it the way the good news of the Resurrection. At Easter table below, the traditional fogatses (buns with a red egg in the middle) eaten with rage along with columbine (Venetian origin Christopsoma shaped pigeon). From the tables of homes and restaurants is missing and the local variation of the soup, which we call tsilichourda and delicious. After dinner, we all give appointment in the bars and clubs to party until the wee hours ... Good is, of course, such days the city "sink" to have booked ..Easter Sunday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου